دانشنامه اسلامی
ابوالقاسم غانم بن محمّد بن ابوالعلاء اصفهانی، شاعر ادیب و دانشمند قرن چهارم هجری است. وی معاصر صاحب بن عبّاد بوده است، خود می گوید: پس از مرگ صاحب، در عالم رؤیا دیدم که گوینده ای مرا مخاطب و معاتب ساخته که: «چرا برای صاحب، مرثیه ای نگفتی؟». گفتم: «وی آن قدر محاسن دارد که ندانم کدام یک را بگویم، و می ترسم که درباره او کوتاهی کنم». گوینده گفت: «مصرع اوّل را من می گویم، مصرع دوم را تو بگو: » گفت: ثوی الجود و الکافی معا فی حفیرهٍ گفتم: لیانس کُلٌّ منهما باخیهگفت: اصطحبا حبیین ثم تعانقا گفتم: ضجیعین فی لحداً بباب درّیهگفت: اذ ارتحل الثّاوون عن مستقرّهم گفتم: اقاما الی یوم القیامه فیهدر وصف زرن رود (زاینده رود) نیز سروده است:"تجّر علی الامصار ذیل یجبّر و اعجاب معتزّ علیهنّ معتد".
ثعالبی، ابو منصور، یتیمه الدهر، ج۵، ص۱۳۸.
۱. ↑ ثعالبی، ابو منصور، یتیمه الدهر، ج۵، ص۱۳۸.
مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۳۲۹.
...
