(قَ یَّ ) [ ازع . قبلیة ] (مص جع . ) پیش بودن ، تقدم .
دانشنامه آزاد فارسی
قَبْلیَّت (به معنی پیش بودن) در اصطلاح فلسفه، نزدیکی شیء به مبدأ مقایسه. قبلیت برخلاف تقدم و سَبَق عمدتاً در مبدأ سنجش های زمانی و امثال آن به کار برده می شود، مانند قبلیت زمانی، قبلیت دهری و سرمدی.