استپ

لغت نامه دهخدا

استپ. [اِ ت ِ ] ( فرانسوی ، اِ ) ( از روسی استپژ ) نامی که روسها به هر جلگه وسیع گیاه ناک اروپا و آسیا دهند.

فرهنگ معین

(اِ ت ِ ) [ فر. ] (اِ. ) جلگة وسیع و بی - درخت ، علفزار.
(اِ سْ تُ ) [ فر. ] فرمان ایست ، بایست .

فرهنگ عمید

جلگۀ وسیع علفزار بدون درخت در نواحی نیمه خشک.
۱. فرمان ایست، بایست.
۲. (اسم ) نور بالای چراغ های جلو خودرو که معمولاً با دستۀ راهنما یا کلید زیر پا قطع و وصل می شود.
۳. (اسم مصدر ) (ورزش ) در فوتبال، نگه داشتن و کنترل توپ با پا یا سینه.

فرهنگ فارسی

( اسم ) زمین مسطح و پهناور علفزار جلگ. بزرگ علفزار .

فرهنگستان زبان و ادب

{steppe} [مهندسی منابع طبیعی- محیط زیست و جنگل] علفزارهای گستردۀ سرزمین های آسیای مرکزی و روسیه که گاه درختان اندکی نیز در آنها یافت می شود متـ . سبزدشت

دانشنامه عمومی

اِستِپ یا سبزدشت منطقه ای است دارای درختان خاردار و بوته های کوتاه قد که با فاصله از هم روییده اند. استپ پوشش گیاهی ضعیفی دارد که برای چرای دام ها مناسب نیست. استپ در زبان روسی استپ و در زبان آلمانی استپه است.
در قاره اروپا، برخی مناطق مدیترانه ای همچون مرکز سیسیل در ایتالیا، جنوب پرتغال، بخش هایی از یونان ( به ویژه در بخش جنوبی آتن ) ، دارای پوشش گیاهی شبیه استپ هستند. دیوید آنتونی، استاد بازنشستهٔ انسان شناس در کتاب اسب، چرخ و زبان حدس می زند که استپ های اوراسیا نقش بسزایی در گسترش اسب، چرخ و زبان های هندواروپایی داشته اند.

دانشنامه آزاد فارسی

اِسْتِپ (steppe)
علفزارهای معتدل اروپا و آسیا. گاهی این اصطلاح را برای توصیف علفزارهای معتدل دیگر و حاشیه های بیابانی نیمه خشک نیز به کار می برند.

ویکی واژه

جلگة وسیع و بی - درخت، علفزار.