ربذه

ربذه

رَبَذَه دهکده ای در مدینه بر سر راه مکّه است. وقتی ابوذر غفاری که از صحابی پیامبر بود به عثمان و اعمال خلاف سنت وی اعتراض کرد، به این منطقه تبعید شد.

ظاهراً در این زمان ربذه دهی مخروبه یا متروکه بوده است؛ چراکه ابوذر از وضعیت آن جا به بدی سخن گفته و آن جا را محلی بدون آبادانی و سایه توصیف کرده است.

این منطقه بعدها به منطقه ای آباد و زیبا تبدیل شد، چندان که آن را از زیباترین منازل بین راه مکه می شمردند.

در قرن ۴ق اهالی این شهر گرفتار جنگی طولانی با اهالی ضرید شدند و آن شهر را ترک کردند و بار دیگر این شهر تخریب شد (۳۱۹ق). قبر ابوذر غفاری در این منطقه است.

لغت نامه دهخدا

( ربذة ) ربذة. [ رِ ذَ ] ( ع اِ ) مرد بی خیر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || سربند شیشه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || پشم پاره رنگین که بگوش و گردن شترو غیر آن آویزند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || پارچه زن حائض. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || هر پلیدی. ج، رِبَذ، رِباذ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || رکوی که زرگران پیرایه را به وی مالند تا روشن شود. ج، رِبَذ، رِباذ. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء )

فرهنگ فارسی

نام جایی بر چهار منزل از مدینه که خاک ابوذر غفاری آنجاست.

جملاتی از کلمه ربذه

یا چو بوذر به بنگه ربذه یا چو سلمان اسیر قید خسان
ابوذر سرانجام در سال ۳۱ یا ۳۲ هجری قمری مصادف با ۳-۶۵۲ میلادی در ربذه فوت می‌کند و در همان‌جا به خاک سپرده می‌شود. به اتفاق تاریخ‌نویسان مسلمان، محمد جزئیات مرگ ابوذر را پیش‌بینی و او را آگاه کرده بود که تنها زندگی می‌کند و تنها می‌میرد و تنها وارد بهشت خواهد شد.

درگیری ابوذر با عثمان که موجب تبعید و سپس مرگ وی شد موجب بحث‌های کلامی زیادی شده است. برخی فرمان تبعید ابوذر توسط عثمان را از مطاعن به معنای طعنه شدید و ناسزای عثمان شمرده‌اند. اما قاضی عبدالجبار از عثمان دفاع کرده و روایت‌های طرفداران عثمان را ذکر کرده که ابوذر به میل و اختیار خویش به ربذه رفته است و گفته در صورت فرض اثبات تبعید ابوذر توسط عثمان این کار به صلاح وی بوده که مبادا اهل مدینه به او آسیبی برسانند.

فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم