خشتره

لغت نامه دهخدا

خشتره. [ خ ِ ت َ رَ / رِ ] ( اِ ) خشتک که پارچه چهارگوشه زیر بغل جامه و زیر جامه و شلوار باشد. ( از برهان قاطع ). رجوع به خشتچه و خشتک شود.

فرهنگ فارسی

خشتک که پارچه چهار گوشه زیر بغل جامه و زیر جامه و شلوار باشد .

ویکی واژه

(ادیان): یکی از سه صفت مهم دینی و اخلاقی: درخشش حکومت و قدرت، شاید فره‌ایزدی. به تعابیر دیگر خشاثره، از اصطلاحات مشترک زبان پارسی باستان، زبان‌ مادی سده هفتم پیش از میلاد. این عبارت ممکن است با خوش‌دره فارسی برابر است.