ویکی واژه
(قدیم): به دنبال تأویل بودن، راهی برای توجیه جست‌وجو کردن. برادانِ خود را بِه از آن خواهی که خود را، و عیب ایشان را با عذر و تأویل جویی و جرم بسوی خود افکنی. «خواجه‌عبدالله»
تأویل جستن
(قدیم): به دنبال تأویل بودن، راهی برای توجیه جست‌وجو کردن. برادانِ خود را بِه از آن خواهی که خود را، و عیب ایشان را با عذر و تأویل جویی و جرم بسوی خود افکنی. «خواجه‌عبدالله»
