لغت نامه دهخدا اسپاهی. [ اِ ] ( ص نسبی ، اِ ) سپاهی. لشکری : وقتی اسپاهی مسلمان بودندی صوفیان را سرزنش کردندی که مباحی اند هرچه یابند بخورند این ساعت بحقیقت مباحی ترکان و اسپاهیانند... که بر هیچ ابقا نمی کنند. ( راحة الصدور راوندی ).
