- راکتور هسته‌ای (Nuclear Reactor): دستگاهی است که در آن فرآیند شکافت هسته‌ای کنترل شده انجام می‌شود. این فرآیند انرژی زیادی تولید می‌کند که برای تولید برق یا دیگر کاربردها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- شکافت هسته‌ای (Nuclear Fission): فرآیندی که در آن هسته‌های سنگین (مانند اورانیوم-۲۳۵ یا پلوتونیوم-۲۳۹) به دو هسته کوچکتر تقسیم می‌شوند و انرژی آزاد می‌شود.
- ترکیب هسته‌ای (Nuclear Fusion): فرآیندی که در آن دو هسته سبک (مانند هیدروژن) به یک هسته سنگین‌تر ترکیب می‌شوند و انرژی زیادی آزاد می‌کنند. این فرآیند انرژی خورشیدی را تولید می‌کند.
- کاهش غنی‌سازی (Depletion): زمانی که درصد ایزوتوپ‌های قابل شکافت در سوخت هسته‌ای کاهش می‌یابد و قدرت تولید انرژی را کاهش می‌دهد.
- سوخت هسته‌ای (Nuclear Fuel): ماده‌ای که در راکتور هسته‌ای استفاده می‌شود تا انرژی تولید کند. معمولاً این سوخت شامل ایزوتوپ‌های خاصی از اورانیوم یا پلوتونیوم است.
- ایزوتوپ (Isotope): انواع مختلف یک عنصر شیمیایی که تعداد نوترون‌های آن‌ها متفاوت است. به عنوان مثال، اورانیوم-۲۳۵ و اورانیوم-۲۳۸ دو ایزوتوپ مختلف از اورانیوم هستند.
- تابش رادیواکتیو (Radioactive Decay): فرآیند خود به خودی که در آن هسته‌های ناپایدار ایزوتوپ‌ها تابش می‌کنند و به هسته‌ای پایدارتر تبدیل می‌شوند.
- شعاع فاصله بحرانی (Critical Radius): حداقل شعاع یک زیرساخت هسته‌ای که باعث می‌شود شکافت هسته‌ای به طور پایدار ادامه یابد.
- پاسخ ایمنی (Safety Response): واکنش‌های سیستمی برای جلوگیری از بروز خطرات در راکتورهای هسته‌ای، شامل سیستم‌های خنک‌کننده و کنترل ایمنی.
- کنترل راکتور (Reactor Control): استفاده از میله‌های کنترل، که معمولاً از جنس بور یا کادمیوم هستند، برای کاهش سرعت فرآیند شکافت هسته‌ای و جلوگیری از افزایش دمای راکتور.
- سوخت استفاده شده (Spent Fuel): سوخت هسته‌ای که پس از مدت زمانی در راکتور، انرژی خود را از دست داده و دیگر قادر به انجام فرآیند شکافت نیست.
- تأسیسات فرآوری سوخت (Fuel Reprocessing): فرآیندی که در آن سوخت هسته‌ای استفاده‌شده برای بازیابی ایزوتوپ‌های قابل استفاده مجدد و کاهش زباله‌های هسته‌ای پردازش می‌شود.
- کلوپ هسته‌ای (Nuclear Core): هسته اصلی راکتور که در آن شکافت هسته‌ای انجام می‌شود و انرژی حرارتی تولید می‌کند.
- پیش‌ساز رادیواکتیو (Radiological Precursor): مواد رادیواکتیو که ممکن است در نتیجه یک حادثه هسته‌ای تولید شوند.
- ترموهیدرولیک (Thermohydraulics): علم مطالعه رفتار گرمایی و سیالات در راکتورهای هسته‌ای، که شامل انتقال حرارت و جریان سیالات خنک‌کننده است.
- پرتوهای ایکس (X-rays): نوعی تابش الکترومغناطیسی با انرژی بالا که در کاربردهای مختلف هسته‌ای و پزشکی استفاده می‌شود.
- نیمه‌عمر (Half-life): مدت زمانی که طول می‌کشد تا نیمی از تعداد اتم‌های یک ایزوتوپ رادیواکتیو به هسته‌ای پایدار تبدیل شود.
- میکروشتاب‌دهنده (Microacceleration): شتاب‌دهنده‌های کوچک که برای تحقیقات میکروسیستم‌ها یا تولید ذرات انرژی بالا به کار می‌روند.
- سطح تابش (Radiation Level): میزان تابش رادیواکتیو در یک منطقه خاص.
- پایداری بحرانی (Criticality): وضعیت زمانی که فرآیند شکافت هسته‌ای در یک راکتور یا سیستم هسته‌ای به طور خودکار و پایدار ادامه یابد.
