فلک اعظم

فلک اعظم به معنای فلک الافلاک یا عرش مجید است که به عنوان نهمین فلک در نظام افلاک شناخته می‌شود.

تعریف و مفهوم:

فلک اعظم به عنوان بالاترین آسمان در نظام افلاک جسمانی شناخته می‌شود و در واقع به آسمان همه آسمان‌ها اشاره دارد. این مفهوم به نوعی به مقام و مرتبه‌ای از وجود اشاره دارد که در آن، همه موجودات دیگر تحت تأثیر آن قرار دارند.

نظام افلاک:

در فلسفه و علم هیئت، افلاک به صورت مدارات و دوائر تصور می‌شوند که حرکات کواکب و اجرام آسمانی را توصیف می‌کنند، و به عنوان ساختارهای جسمانی در نظر گرفته شده‌اند که حرکات و موقعیت ستارگان و سیارات را تنظیم می‌کنند.

نظام افلاک به طور سنتی شامل نُه فلک است که عبارتند از: فلک قمر، فلک عطارد، فلک زهره، فلک شمس، فلک مریخ، فلک مشتری، فلک زحل، فلک ثوابت و فلک اعظم (فلک اطلس).