دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
قفو (۵ بار)
«قَفَّینَا» از مادّه «قفا» به معنای پشت است، و «قافیه» را از این رو قافیه می گویند که قسمت های آخر شعر «مشابه یکدیگر و پشت سر هم» قرار می گیرد، و در جمله فوق، منظور این است که: پیامبران با آهنگی یکسان و یکنواخت، و اهدافی هماهنگ، یکی بعد از دیگری، قدم به عرصه وجود گذاشتند، و تعلیمات یکدیگر را تأیید و تکمیل کردند، و در حقیقت این تعبیر، اشاره زیبایی به «توحید نبوت» است.
(بر وزن فلس) در پی آمدن. گویند:«قَفااَثَرَهُ قَفْواً: تَبَعَهُ» تَقِفْیَة تابع کردن و کسی را در پشت سر دیگری قراردادن است. اصل قفو از قفا(پشت گردن) است. به موسی کتاب دادیم و از پی او پیامبرانی فرستادیم.. طریقهها و شریعتهاست. *. یعنی تبعیت و پیروی مکن از آنچه نمیدانی. معنی آیه در «فؤاد» گذشت.
