معنی رتت | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

رتت. [ رَ ت َ ] ( ع مص ) رتوت. کندزبان گردیدن. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به رتوت شود.به این ضبط و معنی در جای دیگر دیده نشد، در فرهنگها رُتَّت به این معنی است، شاید مبدل همان باشد( ؟ ).
رتة. [ رُت ْ ت َ ] ( ع اِمص ) کندزبانی که بیان سخن را نتواند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). درماندگی در سخن. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). تته پته کردن.
رتة. [ رُت ْ ت َ ] ( ع مص ) درماندن در سخن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).