گواهی نبشتن

لغت نامه دهخدا

گواهی نبشتن. [ گ ُ ن ِ ب ِ ت َ ] ( مص مرکب ) گواهی نوشتن. شهادت نوشتن. گواهی خویش را ثبت کردن:
در آن محضر اژدها ناگزیر
گواهی نبشتند برنا و پیر.فردوسی.گواهی نبشتند یک یک مِهان
که بهرام شد شهریار جهان.فردوسی.و آن کسان گواهی نبشتند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 182 ). و رجوع به گواهی نوشتن شود.