کون کمونچه. [ کو ک َ چ َ / چ ِ ] ( ص مرکب ) کسی که لنبر و کفل او بیش از حد معمول بیرون زده و متمایل به سمت خارج باشد. درباره چنین شخصی گویند: کونش طاقچه دارد. در ترانه قدیمی که از طرف هواخواهان استبداد و دوستداران شاه شهید در هجو میرزا رضا سروده شده چنین آمده است: اون میرزا رضای قدکوتوله زد شاه شهید با گلوله...درق اون میرزارضای کون کمونچه زد شاه شهید با طپونچه...درق.( فرهنگ لغات عامیانه جمالزاده ).
فرهنگ فارسی
کسی که لنبر و کفل او بیش از حد معمول بیرون زده و متمایل به سمت خارج باشد.