لغت نامه دهخدا وجوف. [ وُ ] ( ع مص ) مضطرب و پریشان شدن. ( اقرب الموارد ). طپیدن و بی آرام گشتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || به رفتار وجف رفتن شتر. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به وجف و وجیف شود.
