لغت نامه دهخدا ( هردیة ) هردیة. [ هَُ دی ی َ ] ( ع اِ ) نی. ( منتهی الارب ). ازهری آن را حِردی به حاء حطی داند و فقط لیث آن را به هاء هوز ضبط کرده است. ( اقرب الموارد ). || دسته نی که بر آن گیاه بردی پیچیده بر پهنای دیوار می بندند. ( منتهی الارب ).
