لغت نامه دهخدا نثیث. [ ن َ ] ( ع مص ) تراویدن خیک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). تراویدن مشک و خیک. ( تاج المصادر بیهقی ). تراویدن آب از مشک. ( زوزنی ). نث. ( اقرب الموارد ). رجوع به نث شود.
