ناویدان

لغت نامه دهخدا

ناویدان. ( اِ مرکب ) ناودان. ( از انجمن آرا ). رجوع به ناودان شود:
روز و شب گاه و بیگه این باران
غافل از راه آب ناویدان.سنائی ( از انجمن آرا ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
نار
نار
آهنگر
آهنگر
طولانی
طولانی
شغال
شغال