مناسب تحسینی به وصفی اطلاق می‌شود که به دلیل ویژگی‌های مثبت و پسندیده‌اش، شایسته تحسین است. این نوع مناسبت، یکی از اقسام مناسبت‌های دنیوی به شمار می‌آید و به معنای ویژگی‌ای است که برای حفظ مکارم اخلاق، منفعت دنیوی آن ضروری است. به عبارت دیگر، اگر وصفی از صفات نیکو و پسندیده برخوردار باشد، اما منفعت دنیوی آن ضروری نباشد و رفع نیازهای زندگی به آن وابسته نباشد، به آن مناسب تحسینی گفته می‌شود.
مناسب تحسینی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] مناسب تحسینی، وصف دارای مناسبت، به دلیل پسندیده بودن آن می باشد.
مناسب تحسینی، از اقسام مناسبت دنیوی، و به معنای مناسبی است که منفعت دنیوی آن برای حفظ مکارم اخلاق لازم می باشد؛ به بیان دیگر، وصف دارای مناسبت هرگاه منفعت دنیوی ضروری نداشته باشد و رفع نیازهای زندگی دنیوی نیز بر آن متوقف نباشد، ولی از صفات نیکو و پسندیده باشد، آن را مناسب تحسینی می گویند،
