لغت نامه دهخدا مقارعات. [ م ُ رَ / رِ ] ( ع اِ ) ضربه ها و تپانچه ها و کوفتگیها. ( ناظم الاطباء ). ج ِ مقارعة: مسامع هوارا از اصطکاک مقارعات پرمشغله گردانیدند. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 92 ). و رجوع به مقارعة شود.
