مزاعله

لغت نامه دهخدا

( مزاعلة ) مزاعلة. [ م ُ ع َ ل َ ] ( ع مص ) از جای برکندن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زعال. از جای برکندن. ( ناظم الاطباء ).