لوقن واژه‌ای عربی است که در متون فارسی نیز به کار رفته و به معنی پایین شکم یا ناحیه‌ی زیر ناف تا بالای ران‌ها است. این بخش از بدن محل قرارگیری اندام‌های داخلی مهمی مانند مثانه، بخشی از روده‌ها و اندام‌های تناسلی است. در زبان و ادبیات کهن، واژه‌ی لوقن گاه در توصیف دردها یا حالات جسمی مربوط به این ناحیه نیز به کار می‌رفته است.
از دیدگاه پزشکی و کالبدشناسی، لوقن ناحیه‌ای حساس از بدن محسوب می‌شود که در آن تجمع یا التهاب اندام‌های داخلی می‌تواند باعث بروز درد یا ناراحتی شود. بسیاری از بیماری‌های گوارشی، کلیوی یا تناسلی در این قسمت نمود پیدا می‌کنند و پزشکان هنگام معاینه، به این ناحیه توجه ویژه‌ای دارند. به همین دلیل، شناخت دقیق محدوده و عملکرد اندام‌های این ناحیه در علم پزشکی اهمیت زیادی دارد.
در ادبیات فارسی و عربی، این واژه گاهی جنبه‌ی توصیفی و استعاری نیز پیدا کرده است. شاعران یا نویسندگان قدیم ممکن بود از این واژه برای اشاره‌ی غیرمستقیم به بخش‌های بدن استفاده کنند تا از بیان صریح و نامناسب پرهیز شود. به این ترتیب، لوقن نه تنها مفهومی علمی و کالبدی دارد، بلکه بخشی از زبان پوشیده و مؤدبانه‌ی ادبیات کهن نیز به شمار می‌آید.