لغت نامه دهخدا قصف البطن. [ ق َ ص ِ فُل ْ ب َ ] ( ع ص مرکب ) آنکه به وقت گرسنگی سست و فروهشته گوشت گردد و تاب نیارد گرسنگی را. ( منتهی الارب ). الذی اذا جاع استرخی و فتر و لم یحتمل الجوع. ( اقرب الموارد ).
