فرا افکندن

لغت نامه دهخدا

فراافکندن. [ ف َ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) به میان آوردن: بار داد و وزیر و سپهسالار و اعیان حاضر آمدند و از این حدیث فراافکند. ( تاریخ بیهقی ). رجوع به فرا شود.

فرهنگ معین

( ~. اَ کَ دَ ) (مص م. ) به میان آوردن.

فرهنگ عمید

به میان آوردن.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) به میان آوردن.

ویکی واژه

به میان آوردن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
نسل
نسل
سعادت
سعادت
استیصال
استیصال
چیره
چیره