لغت نامه دهخدا
علی برعی. [ ع َ ی ِ ب ُ ] ( اِخ ) ابن ابی بکربن محمدبن علی بن محمدبن شراد برعی ابیاری زبیدی یمنی شافعی، مکنّی به ابوالحسن. وی مقری بود و در شوال سال 771 هَ. ق. درگذشت. او راست: المبهج للطالب المدلج. ( از معجم المؤلفین بنقل از طبقات القراء ابن جزری ج 1 ص 528 ).
