عجوس

لغت نامه دهخدا

عجوس. [ ع ُ ] ( ع مص ) راه رفتن عَجاساء. ( اقرب الموارد ). نوعی از رفتار آهسته. ( منتهی الارب ).
عجوس. [ ع َ ] ( ع ص ) ابر گران. || باران ریزان پی هم. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

گزارش محتوای نامناسب