معنی طاطری | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

طاطری. [ری ی ] ( ع ص ) نسبتی است که در زبان عامه افاده معنی کرباس فروش و فروشنده هر جامه سپیدی میکند. ( سمعانی ). یاقوت گوید: لا ادری این هی. و فی کتاب الشام؛ انبأنا ابوعلی الحداد، انبأنا ابوبکربن زیدة، انبأنا سلیمان بن احمد؛ کُل ُ من یبیع الکرابیس بدمشق، یسمی الطاطری. ( معجم البلدان ج 6 ). رجوع به طاطریة شود.
طاطری. [ طَ ] ( اِخ ) از متکلمین شیعه است و کتاب الامامة از اوست. ( ابن الندیم ). ابوسهل اسماعیل بن علی بن النوبخت النوبختی را کتابی است بنام کتاب الرد علی الطاطری فی الامامة. ( ابن الندیم ).

گزارش محتوای نامناسب