صعلاء

لغت نامه دهخدا

صعلاء. [ ص َ ] ( ع ص ) باریک سر و گردن از مردم و خرمابن و شترمرغ. || خر ماده پشم ریخته. ( منتهی الارب ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فرشتگان فال فرشتگان استخاره کن استخاره کن فال اوراکل فال اوراکل فال کارت فال کارت