لغت نامه دهخدا شصص. [ ش ُ ص ُ ] ( ع ص، اِ ) گوسپندی است که از شیر باز ایستد و دیگر شیر ندهد. مفرد و جمع در آن یکی است، گویند: شاة شصص و شاة شصص. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || ج ِ شصوص ( ناظم الاطباء ). رجوع به شَصوص. شود.
