معنی شرباشرن | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

شرباشرن. [ ش َ ش َ رَ ] ( ترکی، اِ مرکب ) آغازکننده شر. مباشر شر. که شر انگیزد. که تواند شر آغازد. || مقدمةالجیش و هر اول فوج که اول بر مخالف آویزد و جنگ اندازد و این لفظ ترکی است. ( آنندراج ) ( بهار عجم ). پیش جنگ. ( فرهنگ نظام ):
آغاز ملاقات بتان کن به هوس
شرباشرن مصاحبت حرص و هواست.سعید اشرف.از پی جنگ چو چشمش صف مژگان بندد
فتنه شرباشرن و فوج نگاهش طرح است.میر صیدی.