لغت نامه دهخدا شخاییده. [ ش َ دَ / دِ ] ( ن مف ) ریش کرده. ( فرهنگ رشیدی ). خراشیده: شخایید رخسار و میکرد آوخ ز سردی آهش شخاییده دوزخ.زراتشت بهرام.رجوع به شخاییدن شود.