لغت نامه دهخدا زاورا کردن. [ وِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کسی دیگری را ناچار از ترک جای مألوف کردن: زنبورها ما را در باغ زاورا کردند. دیشب سگها ما را زاورا کردند.