خلار یکی از روستاهای تاریخی و مهم در استان فارس ایران است که در بخش اردکان شهرستان شیراز واقع شده است. این روستا در منطقه‌ای کوهستانی واقع شده و دارای آب و هوای معتدل است. خلار به خاطر وجود سنگ‌های خاص در این منطقه، به عنوان محل تولید سنگ آسیا شناخته می‌شود و سنگ آسیا از این منطقه به دیگر نقاط فارس ارسال می‌شود.
طبق اطلاعات موجود، جمعیت این روستا حدود 1260 نفر است که معیشت اهالی آن عمدتاً بر پایه کشاورزی و زراعت است. محصولات عمده‌ای که در این منطقه کشت می‌شود شامل غلات، انجیر، انگور و بادام است. این روستا به خاطر تولید عسل و شراب نیز معروف است. عسل خلار به عنوان عسل خالص و طبیعی شناخته می‌شود که به‌دست زنبورهای محلی تولید می‌شود.
برج خلار مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان سپیدان، بخش همایجان، دهستان همایجان، روی ارتفاعات گلبهاری مشرف بر روستای خلار واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۸ شهریور ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۷۳۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
صد خم کهنه ستانم همه
قیر اندوده قرب صد خروار انگور خرم از خلار
حسین خلاری از معروف ترین شخص های خلار به حساب میآید که به حسین اصفهون معروف است
بقایای برج رکن الدین مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان سپیدان، بخش همایجان، دهستان همایجان، داخل روستای خلار، مجاور خانه موسوی واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۱۸۳۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
در سفرنامه ناصر خسرو از خلار تعریف شده‌است قلعه خلار و انگور آن مشهور است.
برج گلبهاری مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان سپیدان، بخش همایجان، دهستان همایجان، ارتفاعات گلبهاری مشرف بر روستای خلار واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۸ شهریور ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۷۲۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
خرفخانه‌های تنگ کبوتری مربوط به دوره ساسانیان است و در شهرستان شیراز، بخش مرکزی، دهستان دراگ، روستای گلستان، کیلومتری ۴ جاده گلستان به خلار، سمت چپ جاده بر روی ارتفاعات تنگ کبوتری واقع شده و این اثر در تاریخ ۱ مرداد ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۲۹۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
