لغت نامه دهخدا دوجنیبت. [ دُ ج َ ب َ ] ( ص مرکب ) دوجنیبه. با دویدک. || ( اِ مرکب ) کنایه از روز و شب باشد. ( برهان ) کنایه است از شب و روز و لیل و نهار. ( فرهنگ فارسی معین ).
