لغت نامه دهخدا ( دحملة ) دحملة. [ دَ م َ ل َ ] ( ع مص ) غلطانیدن چیزی را بر زمین. || گذاشتن قوم را برابر شدگان به زمین افتاده و پامال. || ( ص ) زن لاغر فروهشته پوست. ( منتهی الارب ). || زن دفزک نازک اندام. از لغات اضداد است. ( منتهی الارب ).
