«خواسر» جمع کلمه‌ی «خاسر» است. ریشه‌ی آن عربی بوده و به معنای زیانکار، متضرر یا کسی است که دچار خسارت و نقصان می‌شود. این واژه بیشتر در متون دینی و ادبی برای اشاره به کسانی به‌کار می‌رود که در دنیا یا آخرت زیان می‌بینند.
در متون لغوی و تفسیری، «خاسر» مقابل «رابح» (سودبرنده) قرار می‌گیرد. بنابراین، «خواسر» به گروهی از افراد اطلاق می‌شود که در نتیجه‌ی اعمال یا رفتارشان، سرمایه‌ی وجودی یا دارایی خود را از دست داده‌اند. این زیان می‌تواند مادی، اخلاقی یا معنوی باشد.
واژه‌ی «خواسر» بار منفی و نکوهشی دارد و معمولاً برای هشدار یا بیان سرانجام ناپسند افراد به‌کار می‌رود. در ادبیات اخلاقی و مذهبی، این اصطلاح نماد از دست دادن حقیقت و سرمایه‌ی اصلی زندگی است و بر کسانی اطلاق می‌شود که فرصت‌های خویش را به هدر داده‌اند.
