خلواره. [ خ ُل ْ رَ / رِ ] ( اِ ) آتش گَوَن و بُتَه که پس از پختن نان در تنور نانوایی و غیره ماند و فقراء از آن آتش برایگان برای خود برگیرند گرم داشتن کرسی یا خانه را. صَلَه. صابی. خاکستر گرم با خرده های آتش. ( از یادداشت بخط مؤلف ).
فرهنگ فارسی
آتش گون و بته که پس از پختن نان در تنور نانوایی و غیره ماند و فقرائ از آن آتش برایگان برای خود بر گیرند گرم داشتن کرسی یا خانه را صله.
