معنی خفقه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( خفقة ) خفقة. [ خ ِ ق َ] ( ع اِ ) آنچه بوی زنند مانند تسمه و روده و دره و جز آن. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب )( از اقرب الموارد ). || بیابان املس سراب دار. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
خفقة. [ خ َ ف ِ ق َ ] ( ع ص ) باریک میان. منه: فرس خفقة؛ اسب باریک میان. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). خُفَقَه.رجوع به خُفَقَه در این لغت نامه شود. ج، خَفِقات.
خفقة. [ خ ُ ف َ ق َ ] ( ع ص ) باریک میان. منه: فرس خفقة؛ اسب باریک میان. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). خَفِقَه.رجوع به خَفَقَه در این لغت نامه شود. ج، خُفَقات.