حنابل

لغت نامه دهخدا

حنابل. [ ح ُ ب ِ ] ( ع ص ) سطبر و استوار. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
- وتر حنابل؛ وتر ستبر و استوار. ( ناظم الاطباء ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
بی همتا
بی همتا
کیری
کیری
چهارپایان
چهارپایان
لسان الغیب
لسان الغیب