لغت نامه دهخدا حضجر. [ ح ِ ض َ ] ( ع ص، اِ ) مرد لاغرسرین که شکمش کلان و فراخ باشد. || خیک شیر. || خیک فراخ. ( منتهی الارب ). مشک بزرگ. ( مهذب الاسماء ). ج، حضاجر.
