حثحاث

لغت نامه دهخدا

حثحاث. [ ح َ ] ( ع ص ) تند. سریع. شتاب. || قرب حثحاث؛ ای سریع لیس فیه فتور. ( منتهی الارب ).
حثحاث. [ ] ( اِخ ) صاحب دیوان خراج و جند، هشام بن عبدالملک بود پس از عزل اسامةبن یزید. رجوع به عقد الفرید ج 5 ص 209 شود.

گزارش محتوای نامناسب