لغت نامه دهخدا
ثعول. [ ث َ ] ( ع ص، اِ ) ناقه و جز آن که بالای پستانش پستان زائدکوچک باشد یا پستانش سر دیگر دارد و آن عیب است. || کتیبه ثعول؛ لشکری پر از حشو و توابع.
ثعول
ثعول. [ ث َ ] ( ع ص، اِ ) ناقه و جز آن که بالای پستانش پستان زائدکوچک باشد یا پستانش سر دیگر دارد و آن عیب است. || کتیبه ثعول؛ لشکری پر از حشو و توابع.
