لغت نامه دهخدا تمکث. [ ت َ م َک ْ ک ُ ] ( ع مص ) درنگ کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). درنگ کردن و چشم داشتن در کاری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
