تمسار

لغت نامه دهخدا

تمسار. [ ] ( اِ ) آنکه ادویه مفرده فروشد و در عرف هندی پساری گویند. ( بهار عجم ) ( آنندراج ):
تمسار کلک او را شیر اجل مجاهز
عطار خلق او را باد صبامقابل.اسماعیل ( بهار عجم ) ( آنندراج ).