لغت نامه دهخدا تصدؤ. [ ت َ ص َدْ دُءْ ] ( ع مص ) پیش آمدن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تعرض به کسی. ( از اقرب الموارد ).
