لغت نامه دهخدا تخته گردن. [ ت َ ت َ / ت ِ گ َ دَ ] ( ص مرکب ) مرکب سخت عنان که عنان را برنتابد. ( آنندراج ). || آنکه دارای گردن پهن و کلفت و راست باشد. ( ناظم الاطباء ).
