لغت نامه دهخدا بوالیع. [ ب َ ] ( ع اِ )ج ِ بالوعة، بمعنی چاه سرتنگ و دست شوئی. ( منتهی الارب ). ج ِ بالوعة. ( ناظم الاطباء ). رجوع به بالوعة شود.
