لغت نامه دهخدا بنات طمار. [ ب َ ت ُ طَ ] ( ع اِ مرکب ) کسی که راه گم کند. و کسی که آرزوهای طولانی دارد که به آن نرسد. ( از المرصع ). || سختی و داهیة. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) ( از اقرب الموارد ).
