بظراء

لغت نامه دهخدا

بظراء. [ ب َ ] ( ع ص ) تأنیث اَبْظَر. زن درازتلاق. داه دراز تلاق ختنه ناکرده. ج، بُظْرْ. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). زن ختنه ناکرده. ج، بظر. ( مهذب الاسماء ) ( مؤید الفضلاء ).درازبظر. بزرگ گندمک ( زن ). ( زمخشری ). بزرگ خروسه.
- امة بظراء؛ داه درازتلاق ختنه ناکرده. ج، بُظْرْ و منه ما یقال فی الشتم: یا بن البظراء. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). آن زنی کی او ختنه نکرده باشد. ( زوزنی ). آن زنی که وی را ختنه نکرده باشند. ( تاج المصادر بیهقی ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال انبیا فال انبیا فال امروز فال امروز فال اوراکل فال اوراکل