واژهی باحری در زبان عربی به عنوان یک اسم به کار میرود و به معنای خون خالص و ناب است. این تعریف در منابع معتبر لغوی عربی، از جمله کتاب منتهی الارب و ناظمالاطباء، ثبت و تأیید شده است. بنابراین، این لغت در متون کهن و فرهنگی، دلالت بر خونی دارد که با هیچ چیز دیگری آمیخته نباشد. در بررسی ساختار واژه، باید توجه داشت که باحری از ریشهی حرفی «ح ـ ر ـ ی» مشتق شده و با تلفظ صحیح باَحری خوانده میشود. این کلمه در دستهی واژگان تخصصی و قدیمی قرار دارد و امروزه کمتر در گفتار روزمره به کار میرود، اما در متون ادبی، تاریخی یا پزشکی سنتی ممکن است دیده شود. با توجه به اهمیت حفظ دقت در نگارش، رعایت نیمفاصله میان «با» و «حری» و نیز نشانهی همزه بر روی حرف «ب» ضروری است. این واژه نمونهای از غنای زبان عربی و تأثیر آن بر گنجینهی زبانی ملتهای مختلف، از جمله فارسیزبانان، در طول تاریخ محسوب میشود.
