لغت نامه دهخدا اقورار. [ اِق ْ وِ ] ( ع مص ) لاغر شدن. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || یرا گرفتن اندام و چین دار شدن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || فربه شدن. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || برگردیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || رفتن گیاه زمین. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || سست شدن و استرخاء. ( اقرب الموارد ).
